Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ασπίδες και σπαθιά


(Για "Like" θα πρέπει να είσαι αποσυνδεδεμένος από το fb και να συνδεθείς μέσω αυτού.  Ευχαριστώ).

Εντάξει. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τον καιρό εκείνο κανένας δεν φαντάζονταν πως η ηρεμία των ημερών οφείλονταν κυρίως στην θρυλική ομάδα του τάγματος των "αμούστακων", των σκληρών δηλαδή και αδιάφθορων ιπποτών. Αν και κανένας δεν μπορούσε να ισχυριστεί με βεβαιότητα για την ύπαρξή τους, οι φήμες που κυκλοφορούσαν γοήτευαν μικρούς και μεγάλους και διαδίδονταν σαν αστραπή από στόμα σε στόμα. Βέβαιο πάντως ήτανε ότι στην αρχή η δράση τους αμφισβητήθηκε έντονα από τις εξουσίες. Αργότερα οι εξουσίες, με τη βοήθεια των σκύλων της, προσπάθησαν να επιρρίψουν άγαρμπα ευθύνες στην θρυλική ομάδα των "αμούστακων" για όλα τα δεινά που προκαλούσαν οι ίδιες.

Μα οι "αμούστακοι", όπως λένε οι και θρύλοι, είχαν γερά στομάχια και γέλαγαν εκεί που θα έκλαιγε οποιοσδήποτε άλλος. Όσο περισσότερο τους πολέμαγαν οι διεφθαρμένοι βασιλείς τόσο το πάθος τους μεγάλωνε κι ο αγώνας τους γίνονταν πιο παθιασμένος. Οπλισμένοι σαν τους αστακούς αποδεκάτιζαν στρατιές σκύλων που για ένα ξεροκόμματο έτρεχαν πίσω απ' τα βασιλικά φουστάνια. Όσο πιο σκληρά και άδικα τα μέτρα της εξουσίας τόσο πιο άγριες και οι επιθέσεις τους γεγονός που προκαλούσε την οργή την και παραφροσύνη της εξουσίας. Οι βασιλείς λοιπόν για να κερδίσουν χρόνο αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν προσωρινά. Ελάφρυναν τα βάρη των χωρικών, τους δάνεισαν μάλιστα και γη, με το αζημίωτο, για να τους γλυκάνουν, ενώ οι "σοφοί" ξημεροβραδιάζονταν επάνω σε κιτάπια, βούταγαν σε στοίβες βιβλίων και σε χειρόγραφα για να βρούνε εκείνη μία λύση…
 Και κάποτε αποφάνθηκαν:
"Αγαπητοί μας βασιλείς... πρέπει να κρύψετε τον κακό σας εαυτό από των υπηκόων σας τα μάτια. Την άχαρη δουλειά σας θα τη μεταθέσουμε σε εκείνους. Θα δημιουργήσετε λοιπόν κατάλληλες συνθήκες, θα στρέψτε τον έναν εναντίον του άλλου, τη μια τάξη προς την άλλη... 

και όταν η ταραχή απλωθεί σαν την αρρώστια σε κάθε γειτονιά και όταν επικρατήσει χάος, η αγριότητα των στρατιωτών -που θα εμφανιστούν για να φέρουνε τη τάξη- θα μοιάζει με βάλσαμο επάνω στις πληγές τους. Στο όνομα της τάξης λοιπόν θα επιβάλετε περισσότερους περιορισμούς, θα θέσετε αγριότερα μέτρα. Και τότε κανένας δεν θα τα τολμήσεις να τα αμφισβητήσει. Ο εχθρός των άγριων μέτρων σας θα γίνει και εχθρός τους".

Κάποιος από τους σοφούς μάλιστα το πήγε παραπέρα. Έφτιαξε μία εικόνα στο μυαλό του: Τοποθέτησε τον τρόμο των βασιλιάδων στις αγκαλιές των ιπποτών… Κι εμπνεύστηκε από την εικόνα… Κι έφτιαξε μία έννοια, όπλο μοναδικό και απαραίτητο για την εξουσία! Μία υπέροχη έννοια με την οποία θα χαρακτήριζε τους εχθρούς της!: "Οι κρατούντες του τρόμου! Οι κρατούντες του τρόμου! Τρόμο-κρατούντες!" Ναι! Οι εχθροί των όλων!


Οι ήρεμες μέρες και κατ' επέκταση τα ήρεμα χρόνια που οφείλονταν στην θρυλική ομάδα του τάγματος των "αμούστακων" ιπποτών έμειναν στα παραμύθια. Σε αυτά που αφηγούνταν ψιθυριστά οι γεροντότεροι κρύες νύχτες γύρω από το τζάκι ενώ έξω ακούγονταν φωνές, χλιμιντρίσματα και λυγμοί από την εξουσία που ασκούσαν οι σκύλοι των βασιλιάδων.
Σε μία από τις εκδοχές εκείνων των μύθων λέγεται ότι τους "τρόμο-κρατούντες", τους "αμούστακους" ιππότες δηλαδή τους έπιασαν και τους παρέδωσαν οι χωρικοί στα σκυλιά της εξουσίας. Στην ίδια εκδοχή αναφέρεται πως εκείνοι οι αντρειωμένοι ιππότες, κατά τη διαδρομή προς την παράδοσή τους γέλαγαν μέσα από τη καρδιά τους. Και βέβαια κανένας από τους συνοδούς δεν μπόρεσε να καταλάβει... Όλοι τους αρκέστηκαν στην εκδοχή ότι είχανε χάσει τα μυαλά τους... Μα οι αντρειωμένοι, όπως λένε και οι θρύλοι, είχαν γερά στομάχια και γέλαγαν εκεί που θα έκλαιγε οποιοσδήποτε άλλος. Εκείνες τις ώρες λοιπόν γέλαγαν… με τον διαφορετικό τρόπο που αντιλαμβάνεται ο αντρειωμένος την ελευθερία...

χμμμ... κι όλα αυτά, για να δείξω τις ασπίδες και τα σπαθιά του Carousel.
Ναι  είναι πολύ όμορφα! :-)
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας. Εάν μοιραζόσασταν αυτή την ανάρτηση και με άλλους θα επιβραβεύατε την προσπάθειά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου