Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Το μαύρο κάστρο


(Για "Like" θα πρέπει να είσαι αποσυνδεδεμένος από το fb και να συνδεθείς μέσω αυτού.  Ευχαριστώ).

"Ένα παραμύθι χωρίς κακούς είναι ένα βαρετό παραμύθι" είπε ο δημιουργός του παραμυθιού και κούνησε το μαγικό ραβδί του.
 Και η γη τότε  σχίστηκε κι από τα έγκατά της αναδύθηκε πυκνό σκοτάδι, τόσο πυκνό που μπορούσες να το κόψεις με το σπαθί σου...
Άγριες φωνές απόκοσμες έβγαιναν από το σκοτάδι και ήχοι που δεν είχαν ακουστεί ποτέ στη γη επάνω.
Μορφές παράξενες ξεπηδούσαν κι έβγαιναν έξω στο φως μαζί με τις κραυγές τους...
ξεχύνονταν επάνω στα βουνά, στους κάμπους, στα ποτάμια...
κι έπιαναν πέτρες και χώμα με τις χούφτες τους, τα έβαζαν στο στόμα...Όμως η πείνα τους δεν καταλάγιαζε ούτε και με αυτόnν τον τρόπο.
Βέβαια αυτό που τους εξαγρίωνε δεν ήτανε η πείνα. Άλλος ήταν ο λόγος της οργής, αυτό που τους πονούσε.  Κι ευθύνονταν γι' αυτό ο δημιουργός, που έφτιαχνε την ιστορία. Για περισσότερη δράση λοιπόν αυτός τους πρόσφερε  την γνώση. Την γνώση εκείνη που έλεγε...
ότι: "στο τέλος, το καλό νικά πάντα στα παραμύθια".
Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας. Εάν μοιραζόσασταν αυτή την ανάρτηση και με άλλους θα επιβραβεύατε την προσπάθειά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου